Vanochtend startte ik de auto en het piepje herinnerde mij eraan dat het weer tijd was om te tanken. En dat ik daar niet al te lang mee moest wachten. Om precies te zijn nog 27 km. Nou weet ik uit ervaring dat je met 12 km op de teller ook niet meer verder kan. Door schade en schande word je wijs. Zou je denken. Maar het kwam vanmorgen niet goed uit, dat tanken. Ik moest om 9.00 bij mijn afspraak zijn. Voor tanken was geen tijd. En dan zit je toch niet lekker. Hoe lang gaat dit nog goed? Een snelle rekensom zei mij iets van 15 km. Maar hoe betrouwbaar is dat? Om 8.55 parkeerde ik mijn auto voor het gebouw waar ik moest zijn. Gered!

Mijn nummer 1 tip bij een burn-out: kleinere agenda kopen. Waar geen plek is voor dingen die moeten. En zeker niet voor dingen die op tijd moeten. Want de druk moet van de ketel. Herstellen van een burn-out doe je niet zomaar. Je bent er ook niet zomaar in terecht gekomen. Herstellen heeft tijd nodig en een stap voor stap aanpak. In deze blog vertel ik je meer over de eerste fase van je burn-out. Waarin rust nemen het toverwoord is. In het kader van ‘neem wat je voelt serieus’ nog een paar oneliners. Geen zin = moe. Niks doen = nuttig Na inspanning komt ontspanning.

Ik had er nog nooit van gehoord. Sociale onthouding….Bijzondere combinatie van woorden eigenlijk, sociale onthouding. Ik had deze woorden nooit zo bij elkaar gezet, totdat het coronavirus de kop opstak. Het is geen leuke combinatie. Integendeel. Het voelt een beetje als gevangenschap. Maar we krijgen er ook iets voor terug.

Het is warm. De thermometer geeft 27 graden aan. De zon staat hoog aan de hemel. We zitten in de prachtige tuin van het trainingscomplex in Friesland. In een kring. Alle stoelen zorgvuldig geplaatst, zodat iedereen in de schaduw van de bomen kan zitten. Er wordt volop gesmeerd met de insectenspray en zonnebrand. Mijn blote voeten in het gras. De trainster vraagt ‘wie wil er beginnen?’ De dame naast mij zegt ‘ik wel’. We doen de oefening The Great big asset list. Schrijf je persoonlijke uitdagingen en tegenslagen op. Begin als kind en loop zo je leven door…

Ik heb het idee dat ik weer de hele dag in dienst sta van alles en iedereen om me heen. Mijn man werkt vanuit huis. Heel hard. Op een werkkamer boven. Dus uit beeld.
Als ik van een afstandje, 1,5 meter, naar mezelf kijk zie ik een vrouw die inspiratieloos de vaatwasser in en uitruimt, bedden opmaakt, boodschappen doet , pleisters plakt, brandjes blust, spelletjes speelt, schoolwerk begeleidt, kinderen aanspreekt, motiveert en stimuleert. Een vrouw die belt met familie en vrienden, koffie drinkt in de zon, een stukje wandelt om er even uit te zijn, een tijdschrift leest, fiets naar de apotheek en die om 21.30 uitgeput op de bank ploft. Zo, deze dag hebben we ook weer gehad…